Dokunsan!
Ümitlerim söz olur sana
İğnenin değdiği yer acımaz artık bilesin. Sobanın ince sıcaklığı, güneş ve denizden yükselen rahatlama...nasıl iyi her şey. Sevdiğimizi dünya'ya anlatmak gitmenin eşiğindeyken mümkün.
Güney Kore'den kız isteme öyküsü...Sahne Sultanahmet Meydanı...İpek Yolu'nda güzellikler resmi |
Anneler bir yanda aşkın heyecanı dudaklarda kalpte....Ansızın karşılaşan gönüllerin buluştuğu yerdeyiz...
Muhabbet halinde kalmanın incelikleri...Her gelen kendinden yana cümleler kurdu. Benzerlikler dalgalanmalara neden oldu. İnsanız dediler ayrılırken. Sadece insan. Sevmek de ayrılmak da yanı. Yarin yakasına yapışıp kalmak da ayrı düşmek de var. Geldik, dokunduk dört bir yana. Ne hoşmuş öğrenmek için dışarı çıkmak.
Yine kaçmalı yarına, şimdiye. Böyle büyüyor içimizdeki ışık. Bilgi sıcacık. Bilmek yar! Kavuşmak sevgili.
Meğer yaşamak buymuş. Sindire sindire yağmuru öpmek başımı yastığa koyar koymaz dalmak bulutların içine.
Her yerse insan ona ait sesler...dokunmak güç veriyor...
Sevgiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder